ترنسمیتر سطح گاما
ترنسمیتر سطح گاما
ابزارهای اندازه گیری سطح رادیومتریک یا گاما اغلب در کاربردهایی استفاده می‌شوند که سایر روش‌های اندازه‌گیری سطح به دلیل دما یا فشار شدید، محیط‌های سمی، هندسه پیچیده مخازن یا لوله‌ها با الزامات نصب دشوار، ویسکوزیته بالا، تغییر رفتار سیال، یا ساینده یا خورنده شکست می‌خورند. از آنجایی که سنسور اندازه‌گیری رادیومتریک یک روش اندازه‌گیری غیرتهاجمی است (یعنی امیتر و آشکارساز خارج از فرآیند نصب می‌شوند)، رفتار یک محیط در داخل یک ظرف را می‌توان با تجهیزاتی که در خارج از مخزن نصب شده است، دقیقاً مشاهده کرد
از آنجا که یک همزن در داخل برخی از مخازن وجود دارد، نصب یک دستگاه اندازه گیری سطح در داخل مخزن، مانند یک ترنسمیتر رادار، ترانسمیتر اولتراسونیک یا هدایت شونده، ممکن است مناسب نباشد. بسته به شرایط داخل مخزن ، محیط ممکن است دارای گرد و غبار یا همزن در حال چرخش باشد که باعث ایجاد گرداب در سطح سیال شود. این شرایط ممکن است با انواع دیگر دستگاه های اندازه گیری سطح که در داخل دیواره مخزن نصب می شوند تداخل داشته باشد. با اندازه گیری رادیومتریک، تشخیص تمام شرایط محیطی امکان پذیر است.
مزایای استفاده از گاما
1-اندازه گیری غیر تماسی و غیر تهاجمی
2-تضمین ایمنی فرآیند به دلیل قرار گرفتن در خارج از ظرف فرآیند
3-اندازه گیری دقیق و قابل تکرار برای برنامه های کاربردی سطح، چگالی و رابط
4-امن و آسان برای نصب
5-تجهیزات اندازه گیری قابل اعتماد
6-اصول رادیواکتیویته
گاما را می توان به طور تقریبی به سه نوع طبقه بندی کرد که هر کدام از آنها در اثر فروپاشی ایزوتوپ رادیواکتیو ساطع می شوند:
تابش آلفا: تابش ذرات به شکل نوکلئون هلیوم (ذره آلفا)
تابش بتا: تابش ذرات عنصری به شکل الکترون و/یا پوزیترون (ذره بتا)
تابش گاما: امواج الکترومغناطیسی پرانرژی مشابه امواج رادیویی و نور
با اندازه گیری تراز و چگالی رادیومتری، فقط از تابش گاما استفاده می شود. تابش آلفا و بتا به اندازه کافی قوی نیستند که بتوانند به مواد جامد نفوذ کنند، اما انرژی بالا و طول موج فرکانس بالا امواج گاما از طریق مواد در مسیر پرتو تابش می کنند. هنگامی که پرتو گاما از ماده عبور می کند، سرعت جذب با ضخامت لایه، چگالی ماده، سطح مقطع جذب ماده و انرژی موج متناسب است.
بنابراین، جذب و انرژی عوامل اصلی هستند که بر اندازه منبع مورد نیاز و کیفیت اندازه‌گیری رادیومتریک تأثیر می‌گذارند. ایزوتوپ‌های صنعتی معمولی که در کاربردهای رادیومتری استفاده می‌شوند، سزیم-137 (Cs-137) و کبالت-60 (Co-60) هستند. این دو ایزوتوپ از نظر ویژگی‌های فیزیکی متفاوت هستند و سزیم نیمه‌عمر بیشتری دارد اما انرژی تابش گامای ساطع‌شده کمتری دارد. کبالت-60 نیمه عمر کوتاه تری با انرژی بالاتر دارد.
این فناوری از دو جزء تشکیل شده است: یک منبع رادیواکتیو و یک آشکارساز . منبع رادیواکتیو تقریباً به اندازه یک سکه است و در یک محفظه منبع پر از سرب نصب شده است که فقط دارای یک عدسی یا دهانه کوچک است تا تابش گاما را به یک جهت هدایت کند. انرژی گاما از تجزیه یک منبع رادیواکتیو که معمولا سزیم-137 یا کبالت-60 است، ایجاد می شود. این انرژی گاما توسط هر چیزی بین آن و آشکارساز جذب یا تا حدی مسدود می شود. در کاربرد سطح پیوسته، زمانی که ظرف پر است، تنها مقدار بسیار کمی از تشعشع در طرف مقابل کشتی که آشکارساز نصب شده است، قابل تشخیص است. با کاهش سطح رگ، میزان تشعشع افزایش می یابد.
گاما را می توان برای اندازه گیری سطح نقطه، پیوسته و واسط استفاده کرد. این فناوری همچنین برای اندازه گیری تراکم در جاهایی که سایر فناوری ها مانند فلومترهای کوریولیس مناسب نیستند استفاده می شود. این فناوری را می توان برای سخت ترین محیط ها از جمله دمای بالا، محیط های خورنده، فشار بالا و مواد سمی یا ساینده استفاده کرد. سیستم های گاما بر روی راکتورها، جداکننده ها و میکسرها از همه نوع استفاده می شوند. معایب اصلی این فناوری، مقررات و الزامات مجوز است که کاربر نهایی باید در مورد مواد رادیواکتیو رعایت کند.
برای مشاوره، استعلام و خرید ترنسمیترهای سطح با ما در ارتباط باشین.
01144152351-3
09118940756